گربه پرشین با زیبایی و شخصیت دلنشینش، از طرفداران زیادی برخوردار است. در این مقاله، به بررسی نحوه‌ی نگهداری و مراقبت از گربه پرشین می‌پردازیم تا شما بتوانید بهترین شرایط را برای این دوست پشمالوی خود فراهم کنید.
تاریخچه گربه پرشین
گربه پرشین یکی از قدیمی ترین نژادهای گربه در جهان است که قدمت آن به حدود 1000 سال پیش می رسد. منشا دقیق این نژاد مشخص نیست، اما به طور کلی اعتقاد بر این است که از نژاد گربه های مو بلند در خاورمیانه، به ویژه ایران، تکامل یافته است.
اولین شواهد مستند از وجود گربه های پرشین به قرن 17 میلادی برمی گردد. در آن زمان، این گربه ها توسط تاجران و جهانگردان از ایران به اروپا آورده شدند و به سرعت در بین اشراف زادگان و افراد ثروتمند محبوبیت پیدا کردند.
در قرن 19 میلادی، پرورش دهندگان گربه شروع به اصلاح نژاد پرشین کردند تا ویژگی های خاصی را در آنها تقویت کنند. از جمله این ویژگی ها می توان به موهای بلند و متراکم، صورت صاف و گرد، و چشم های بزرگ و براق اشاره کرد.
امروزه، گربه پرشین یکی از محبوب ترین نژادهای گربه در جهان است. این گربه ها به دلیل ظاهر زیبا، شخصیت آرام و ملایم، و نیاز به مراقبت نسبتاً کم، مورد علاقه بسیاری از افراد هستند.
در گذشته، گربه های پرشین به عنوان “گربه های آنگور” شناخته می شدند، زیرا تصور می شد که از آنکارا، پایتخت ترکیه، آمده اند.
ملکه ویکتوریا یکی از بزرگترین طرفداران گربه های پرشین بود و به ترویج محبوبیت این نژاد در انگلستان کمک کرد.
اولین نمایشگاه گربه های پرشین در سال 1871 در لندن برگزار شد.
انواع گربه پرشین
گربه پرشین یکی از محبوب ترین و دلنشین ترین نژادهای گربه در جهان است. این گربه ها به دلیل موهای بلند و متراکم، صورت صاف و گرد، و چشم های بزرگ و براق و خلق و خوی آرام شناخته می شوند.
بیش از 100 نوع مختلف گربه پرشین وجود دارد. برخی از محبوب ترین انواع این گربه ها عبارتند از:
گربه پرشین صورت تخت
گربه پرشین صورت تخت دارای بدنی ممتاز و صورتی زیبا و تخت است. این گربه چشمان بزرگ و گوش‌های کوچک دارد که باعث می شود جز با نمک ترین و جذاب ترین گربه ها باشد.، این نژاد محبوبیت بسیار زیادی بین گربه دوستان دارد.
ویژگی های ظاهری گربه پرشین صورت تخت:
صورت: بسیار صاف و کوتاه
چشم: بزرگ، گرد و براق به رنگ آبی، مسی، سبز یا عسلی
بینی: بسیار کوتاه و پهن
گوش: کوچک و گرد با موهای بلند
اندازه: متوسط تا بزرگ
وزن: 3 تا 6 کیلوگرم
قفس سینه: پهن و عضلانی
پاها: کوتاه و قوی
دم: کوتاه و پرپشت
طول: بلند و متراکم
بافت: نرم و ابریشمی
رنگ: تنوع رنگی بسیار زیاد، از جمله سفید، سیاه، قهوه ای، طلایی، نقره ای و خاکستری
گربه پرشین عروسکی:
گربه پرشین عروسکی با بدنی کوچک و فرم ظریف، صورتی شبیه به عروسک و چشمان بزرگ و دلنشین، یک نژاد خاص و جذاب را تشکیل می‌دهد.
ویژگی های گربه پرشین عروسکی:
ظاهر:
صورت: گرد و بزرگ با پیشانی برجسته
چشم: بزرگ، گرد و براق به رنگ آبی، مسی، سبز یا عسلی
بینی: کوتاه و پهن
گوش: کوچک و گرد با موهای بلند
بدن: متوسط تا بزرگ
وزن: 3 تا 6 کیلوگرم
قفس سینه: پهن و عضلانی
پاها: کوتاه و قوی
دم: کوتاه و پرپشت
مو: بلند و متراکم، نرم و ابریشمی، تنوع رنگی بسیار زیاد
شخصیت:
آرام و ملایم
مهربان و دوست داشتنی
بازیگوش و سرگرم کننده
باهوش و آموزش پذیر
وابسته به صاحب خود
گربه پرشین هیمالیا
گربه پرشین هیمالیا، نژادی از گربه های خانگی است که از ترکیب گربه پرشین و گربه سیامی به وجود آمده است. این نژاد در سال 1950 میلادی به طور رسمی به عنوان یک نژاد مجزا شناخته شد.
ویژگی های ظاهری گربه پرشین هیمالیا:
سر: گرد و بزرگ با پیشانی برجسته
چشم: بزرگ، گرد و براق به رنگ آبی، آبی تیره، یاقوتی یا کهربایی
بینی: کوتاه و پهن
گوش: کوچک و گرد با موهای بلند
بدن: متوسط تا بزرگ
وزن: 3 تا 6 کیلوگرم
قفس سینه: پهن و عضلانی
پاها: کوتاه و قوی
دم: کوتاه و پرپشت
مو: بلند و متراکم، نرم و ابریشمی، تنوع رنگی شامل رنگ های روشن با نقاط رنگی تیره روی صورت، گوش ها، پاها و دم
شخصیت:
آرام و ملایم
مهربان و دوست داشتنی
بازیگوش و سرگرم کننده
باهوش و آموزش پذیر
وابسته به صاحب خود
گربه پرشین اگزوتیک:
گربه پرشین اگزوتیک نژادی از گربه های خانگی است که از ترکیب گربه پرشین و گربه‌های مو کوتاه آمریکایی، برمه ای و راشن بلو به وجود آمده است. این نژاد در سال 1967 میلادی به طور رسمی به عنوان یک نژاد مجزا شناخته شد. گربه های پرشین اگزوتیک به دلیل موهای کوتاه خود به نظافت و برس کشیدن کمتری نسبت به گربه های پرشین نیاز دارند.
ویژگی های ظاهری گربه پرشین اگزوتیک:
سر: گرد و بزرگ با پیشانی برجسته
چشم: بزرگ، گرد و براق به رنگ مسی، سبز یا عسلی
بینی: کوتاه و پهن
گوش: کوچک و گرد با موهای کوتاه
بدن: متوسط تا بزرگ
وزن: 3 تا 6 کیلوگرم
قفس سینه: پهن و عضلانی
پاها: کوتاه و قوی
دم: کوتاه و پرپشت
مو: کوتاه و متراکم، نرم و ابریشمی، تنوع رنگی بسیار زیاد
گربه پرشین چین چیلا
گربه پرشین چین چیلا نژادی نسبتاً جدید است که در اواسط قرن بیستم میلادی به وجود آمد. در مورد ریشه دقیق این نژاد اختلاف نظرهایی وجود دارد، اما به طور کلی اعتقاد بر این است که از ترکیب گربه پرشین با گربه های مو کوتاه آمریکایی، برمه ای و راشن بلو به وجود آمده است.در سال 1967 میلادی، انجمن بین المللی گربه (The International Cat Association) نژاد گربه پرشین چین چیلا را به عنوان یک نژاد مجزا به رسمیت شناخت.رنگ موی چین چیلا در ابتدا فقط نقره ای بود، اما بعداً رنگ های دیگری مانند طلایی، قهوه ای و آبی نیز به وجود آمد.
بیماری های شایع گربه های پرشین
گربه های پرشین به دلیل ظاهر زیبا و دوست داشتنی شان محبوبیت زیادی دارند. اما این نژاد از گربه ها به دلیل ویژگی های ظاهری شان، مستعد ابتلا به برخی بیماری ها نیز هستند. در ادامه به 5 مورد از شایع ترین بیماری های گربه های پرشین و راه های درمان و پیشگیری از آنها اشاره می کنیم:
1. بیماری های تنفسی:
علت: به دلیل صورت صاف و مجرای تنفسی کوتاه، گربه های پرشین ممکن است دچار مشکلات تنفسی مانند تنفس دشوار، خرخر کردن و سرفه شوند.
درمان: درمان این بیماری ها بسته به شدت آنها می تواند شامل دارو، اکسیژن تراپی و یا جراحی باشد.
2. مشکلات چشمی:
علت: به دلیل چشم های بزرگ و براق، گربه های پرشین ممکن است دچار عفونت چشم، آب مروارید و گلوکوم شوند.
درمان: درمان این بیماری ها بسته به نوع و شدت آنها می تواند شامل دارو، قطره چشم و یا جراحی باشد.
پیشگیری: تمیز نگه داشتن چشم ها و معاینات منظم توسط دامپزشک می تواند به پیشگیری از این بیماری ها کمک کند.
3. بیماری های پوستی:
علت: به دلیل موهای بلند و متراکم، گربه های پرشین ممکن است دچار درماتیت، عفونت های قارچی و انگل های پوستی شوند.
درمان: درمان این بیماری ها بسته به نوع و شدت آنها می تواند شامل دارو، شامپوهای مخصوص و یا درمان های موضعی باشد.
پیشگیری: برس کشیدن منظم موها، حمام کردن به موقع و استفاده از ضد انگل های مناسب می تواند به پیشگیری از این بیماری ها کمک کند.
4. بیماری های کلیوی:
علت: گربه های پرشین به دلیل نقص ژنتیکی، مستعد ابتلا به بیماری های کلیوی هستند.
درمان: درمان این بیماری ها شامل رژیم غذایی خاص، دارو و مراقبت های حمایتی است.
پیشگیری: معاینات منظم توسط دامپزشک و انجام آزمایش های خون می تواند به تشخیص زودهنگام این بیماری ها کمک کند.
5. مشکلات گوارشی:
علت: گربه های پرشین ممکن است دچار مشکلات گوارشی مانند استفراغ، اسهال و یبوست شوند.
درمان: درمان این بیماری ها بسته به علت آنها می تواند شامل دارو، تغییر رژیم غذایی و یا درمان های حمایتی باشد.
پیشگیری: تغذیه با غذای باکیفیت و مناسب با سن و نیازهای گربه می تواند به پیشگیری از این بیماری ها کمک کند.
تغذیه گربه پرشین:
بهترین نوع غذا برای گربه های پرشین غذایی است که به طور خاص برای این نژاد فرموله شده باشد. این غذاها باید مواد مغذی ضروری را برای حفظ سلامت پوست و موی گربه های پرشین و همچنین کمک به کنترل مشکلات هضم موی آنها فراهم کنند. برخی از برندهای خوب غذای گربه های پرشین عبارتند از: Royal Canin Persian
طول عمر گربه پرشین چند سال است؟
طول عمر گربه نژاد پرشین به طور متوسط بین 12 تا 15 سال است. اما این عدد می تواند به عوامل مختلفی مانند سلامتی عمومی گربه، کیفیت تغذیه، مراقبت های بهداشتی و محیط زندگی او بستگی داشته باشد.
برخی از گربه های پرشین ممکن است تا 20 سال یا بیشتر عمر کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به دلیل مشکلات سلامتی یا سایر عوامل در سنین پایین تری جان خود را از دست بدهند.
عواملی که می توانند بر طول عمر گربه پرشین تأثیر بگذارند:
سلامتی عمومی: گربه هایی که از سلامت عمومی خوبی برخوردارند، به طور طبیعی عمر طولانی تری دارند.
کیفیت تغذیه: تغذیه با غذای باکیفیت و مناسب با سن و نیازهای گربه می تواند به افزایش طول عمر او کمک کند.
مراقبت های بهداشتی: معاینات منظم توسط دامپزشک و انجام واکسیناسیون های لازم می تواند به پیشگیری از بیماری ها و افزایش طول عمر گربه کمک کند.
محیط زندگی: گربه هایی که در محیطی امن و آرام زندگی می کنند، به طور طبیعی عمر طولانی تری دارند.
