گربه‌ها همانند سایر حیوانات، ممکن است به بیماری‌های گوارشی مبتلا شوند که می‌تواند برای سلامتی آنها خطرناک باشد. در این مقاله، به بررسی بیماری‌های گوارشی گربه‌ها می پردازیم. در زیر پنج مورد بسیار مهم آن را با هم بررسی می کنیم.
بیماری‌های گوارشی گربه‌ها عبارتند از:
بیماری التهابی روده (IBD) در گربه‌ها:
بیماری التهابی روده (IBD) یکی از بیماری‌های گوارشی گربه‌ها است که باعث التهاب در روده می‌شود. این التهاب می‌تواند در روده کوچک، روده بزرگ یا هر دو رخ دهد. IBD در گربه‌ها نسبتاً شایع است و می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در گربه‌های بین 3 تا 5 سال دیده می‌شود.
علل بیماری التهابی روده گربه‌ها:
علت دقیق IBD ناشناخته است، اما عوامل متعددی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند، از جمله:
● عوامل ژنتیکی: برخی از نژادها مانند سیامی، حبشی و ایرانی بیشتر مستعد ابتلا به IBD هستند.
● رژیم غذایی: حساسیت غذایی یا عدم تعادل در رژیم غذایی می‌تواند باعث التهاب روده شود.
● عفونت‌های روده‌ای: برخی از عفونت‌ها مانند سالمونلا می‌توانند به IBD منجر شوند.
● عوامل محیطی: استرس، تغییرات ناگهانی در محیط زندگی و داروها می‌توانند در بروز IBD نقش داشته باشند.
علائم بیماری التهابی روده گربه‌ها:
علائم IBD می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و شامل موارد زیر می‌شود:
- اسهال: شایع‌ترین علامت IBD است و می‌تواند مزمن یا متناوب باشد.
- استفراغ: ممکن است به طور مکرر یا گاه به گاه رخ دهد.
- کاهش وزن: به دلیل سوء جذب مواد مغذی
- بی‌اشتهایی: گربه ممکن است علاقه خود را به غذا از دست بدهد.
- بی‌حوصلگی: گربه ممکن است کم‌انرژی و بی‌حال به نظر برسد.
- درد شکم: گربه ممکن است هنگام لمس شکم خود درد داشته باشد.
تشخیص بیماری التهابی روده گربه‌ها:
تشخیص IBD می‌تواند دشوار باشد زیرا علائم آن شبیه به سایر بیماری‌های گوارشی است. دامپزشک برای تشخیص IBD از معاینه فیزیکی، آزمایش خون، آزمایش ادرار، آزمایش مدفوع و تصویربرداری شکمی استفاده می‌کند.
درمان بیماری التهابی روده گربه‌ها:
درمان IBD به طور کلی شامل موارد زیر می‌شود:
- تغییر رژیم غذایی: دامپزشک ممکن است یک رژیم غذایی خاص برای گربه شما تجویز کند که به هضم غذا و کاهش التهاب کمک می‌کند.
- دارو: داروهایی مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و کورتیکواستروئیدها می‌توانند برای کاهش التهاب و علائم IBD استفاده شوند.
- آنتی‌بیوتیک: در صورت وجود عفونت روده‌ای، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود.
- پروبیوتیک: پروبیوتیک‌ها می‌توانند به حفظ تعادل باکتری‌های روده و بهبود هضم غذا کمک کنند.
پیشگیری بیماری التهابی روده گربه‌ها:
هیچ راه قطعی برای پیشگیری از IBD وجود ندارد، اما با انجام اقدامات زیر می‌توانید خطر ابتلا به آن را در گربه خود کاهش دهید:
- به گربه خود غذای باکیفیت و متناسب با سن و نیازهای او بدهید.
- از تغییر ناگهانی رژیم غذایی گربه خود خودداری کنید.
- آب آشامیدنی تازه و تمیز را همیشه در دسترس گربه خود قرار دهید.
- به طور منظم مدفوع گربه خود را برای علائم انگل‌ها بررسی کنید.
- گربه خود را به طور منظم برای چک آپ نزد دامپزشک ببرید.
در صورت مشاهده هر گونه علائم بیماری گوارشی در گربه خود، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.
بیماری موی گربه (Trichobezoars):
یکی از بیماری‌های گوارشی گربه‌ها بیماری موی گربه است که در این بیماری توده‌های سخت مویی در معده یا روده گربه ایجاد می‌شود، اشاره دارد. گربه‌ها به طور طبیعی موهای خود را تمیز می‌کنند، اما گاهی اوقات این موها در دستگاه گوارش آنها جمع شده و به توده‌های سخت تبدیل می‌شوند. این توده‌ها می‌توانند باعث انسداد روده، استفراغ و بی‌اشتهایی شوند.
علل بیماری موی گربه:
تمیز کردن بیش از حد: گربه‌هایی که به طور وسواسانه خود را تمیز می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری موی گربه هستند.
مشکلات گوارشی: برخی از مشکلات گوارشی مانند بیماری التهابی روده (IBD) می‌توانند عبور مو از روده را دشوارتر کنند.
رژیم غذایی: رژیم غذایی نامناسب و کم فیبر می‌تواند به تشکیل توده‌های مویی کمک کند.
استرس: استرس می‌تواند باعث افزایش رفتارهای تمیز کردن در گربه‌ها شود.
علائم بیماری موی گربه
استفراغ: شایع‌ترین علامت بیماری موی گربه است. گربه ممکن است موهای به شکل لوله استفراغ کند.
بی‌اشتهایی: گربه ممکن است علاقه خود را به غذا از دست بدهد.
یبوست: توده‌های مویی می‌توانند باعث انسداد روده و یبوست شوند.
بی‌حوصلگی: گربه ممکن است کم‌انرژی و بی‌حال به نظر برسد.
درد شکم: گربه ممکن است هنگام لمس شکم خود درد داشته باشد.
تشخیص بیماری موی گربه
تشخیص بیماری موی گربه بر اساس علائم، معاینه فیزیکی و تصویربرداری شکمی مانند اشعه ایکس یا سونوگرافی انجام می‌شود.
درمان بیماری موی گربه
درمان بیماری موی گربه به طور کلی شامل موارد زیر می‌شود:
ایجاد تهوع: دامپزشک ممکن است برای تخلیه توده مویی از معده گربه، داروی تهوع تجویز کند.
ملین: ملین‌ها می‌توانند به عبور توده مویی از روده کمک کنند.
جراحی: در موارد شدید، ممکن است برای برداشتن توده مویی از طریق جراحی نیاز باشد.
پیشگیری بیماری موی گربه
تغذیه مناسب: رژیم غذایی با فیبر بالا می‌تواند به عبور مو از روده کمک کند.
کنترل استرس: فراهم کردن محیطی آرام و بدون استرس برای گربه می‌تواند به کاهش رفتارهای تمیز کردن وسواسانه کمک کند.
در صورت مشاهده هر گونه علائم بیماری موی گربه در گربه خود، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.
عفونت‌های روده‌ای در گربه‌ها:
عفونت‌های روده‌ای در گربه‌ها شایع هستند و می‌توانند توسط انواع مختلفی از باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها ایجاد شوند. این عفونت‌ها می‌توانند باعث علائم مختلفی مانند اسهال، استفراغ، بی‌اشتهایی و کاهش وزن شوند.
علائم عفونت‌های روده‌ای در گربه‌ها :
اسهال: شایع‌ترین علامت عفونت روده‌ای است. اسهال ممکن است آبکی، خونی یا مخاطی باشد.
استفراغ: ممکن است به طور مکرر یا گاه به گاه رخ دهد.
بی‌اشتهایی: گربه ممکن است علاقه خود را به غذا از دست بدهد.
کاهش وزن: به دلیل سوء جذب مواد مغذی
بی‌حوصلگی: گربه ممکن است کم‌انرژی و بی‌حال به نظر برسد.
درد شکم: گربه ممکن است هنگام لمس شکم خود درد داشته باشد.
تشخیص عفونت‌های روده‌ای در گربه‌ها :
تشخیص عفونت روده‌ای بر اساس علائم، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تشخیصی مانند آزمایش خون، آزمایش ادرار و آزمایش مدفوع انجام می‌شود.
درمان عفونت‌های روده‌ای در گربه‌ها :
درمان عفونت روده‌ای به نوع عفونت و شدت علائم بستگی دارد. درمان‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آنتی‌بیوتیک: در صورت عفونت باکتریایی، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود.
داروهای ضد ویروسی: در صورت عفونت ویروسی، داروهای ضد ویروسی تجویز می‌شود.
داروهای ضد انگل: در صورت عفونت انگلی، داروهای ضد انگل تجویز می‌شود.
مایعات داخل وریدی: در صورت کم‌آبی بدن، مایعات داخل وریدی تجویز می‌شود.
تغذیه: در صورت بی‌اشتهایی، ممکن است نیاز به تغذیه با لوله یا سرم باشد.
پیشگیری عفونت‌های روده‌ای در گربه‌ها :
واکسیناسیون: گربه خود را در برابر بیماری‌های عفونی مانند پاروویروس و کروناویروس واکسینه کنید.
کنترل انگل‌ها: به طور منظم گربه خود را برای انگل‌های داخلی و خارجی بررسی کنید.
بهداشت: محیط زندگی گربه خود را تمیز نگه دارید.
آب آشامیدنی: آب آشامیدنی تازه و تمیز را همیشه در دسترس گربه خود قرار دهید.
پانکراتیت در گربه‌ها:
یکی دیگر از بیماری‌های گوارشی گربه‌ها پانکراتیت یا التهاب پانکراس است. پانکراس یک اندام حیاتی است که آنزیم‌های گوارشی و هورمون انسولین را تولید می‌کند. پانکراتیت در گربه‌ها نسبتاً شایع است و می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در گربه‌های بین 6 تا 10 سال دیده می‌شود.
علل پانکراتیت در گربه‌ها:
علت دقیق پانکراتیت در گربه‌ها همیشه مشخص نیست، اما عوامل متعددی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند، از جمله:
چاقی: چاقی یکی از مهمترین عوامل خطر پانکراتیت در گربه‌ها است.
رژیم غذایی: رژیم غذایی پرچرب می‌تواند باعث التهاب پانکراس شود.
داروها: برخی از داروها مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند خطر ابتلا به پانکراتیت را افزایش دهند.
عفونت‌ها: برخی از عفونت‌ها مانند عفونت‌های مجاری ادراری می‌توانند به پانکراتیت منجر شوند.
بیماری‌های دیگر: برخی از بیماری‌ها مانند دیابت و بیماری التهابی روده (IBD) می‌توانند خطر ابتلا به پانکراتیت را افزایش دهند.
علائم پانکراتیت در گربه‌ها:
علائم پانکراتیت می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و شامل موارد زیر می‌شود:
استفراغ: شایع‌ترین علامت پانکراتیت است.
بی‌اشتهایی: گربه ممکن است علاقه خود را به غذا از دست بدهد.
اسهال: ممکن است آبکی، خونی یا مخاطی باشد.
کاهش وزن: به دلیل سوء جذب مواد مغذی
بی‌حوصلگی: گربه ممکن است کم‌انرژی و بی‌حال به نظر برسد.
درد شکم: گربه ممکن است هنگام لمس شکم خود درد داشته باشد.
تب: ممکن است نشانه عفونت باشد.
تشخیص پانکراتیت در گربه‌ها
تشخیص پانکراتیت می‌تواند دشوار باشد زیرا علائم آن شبیه به سایر بیماری‌های گوارشی است. دامپزشک برای تشخیص پانکراتیت از معاینه فیزیکی، آزمایش خون، آزمایش ادرار و تصویربرداری شکمی مانند اشعه ایکس یا سونوگرافی استفاده می‌کند.
درمان پانکراتیت در گربه‌ها
درمان پانکراتیت به طور کلی شامل موارد زیر می‌شود:
بستری شدن در بیمارستان: گربه ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای دریافت مایعات داخل وریدی، داروهای ضد درد و آنتی‌بیوتیک داشته باشد.
تغییر رژیم غذایی: دامپزشک ممکن است یک رژیم غذایی کم‌چرب و easily digestible برای گربه شما تجویز کند.
داروها: داروهایی مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و آنزیم‌های گوارشی ممکن است برای درمان پانکراتیت تجویز شوند.
پیشگیری پانکراتیت در گربه‌ها
کنترل وزن: گربه خود را در وزن ایده‌آل نگه دارید.
تغذیه مناسب: به گربه خود غذای باکیفیت و کم‌چرب بدهید.
مصرف داروها با احتیاط: قبل از دادن هر گونه دارویی به گربه خود با دامپزشک مشورت کنید.
نارسایی کبد در گربه‌ها
یکی از مهمترین بیماری‌های گوارشی گربه‌ها نارسایی کبد و از کار افتادن تدریجی کبد است. کبد یک اندام حیاتی است که وظایف متعددی را در بدن انجام می‌دهد، از جمله:
سم زدایی: کبد سموم را از خون فیلتر می‌کند.
تولید پروتئین: کبد پروتئین‌های مهمی مانند آلبومین را تولید می‌کند که برای سلامتی ضروری هستند.
تولید صفرا: صفرا به هضم چربی‌ها کمک می‌کند.
ذخیره ویتامین‌ها و مواد معدنی: کبد ویتامین‌ها و مواد معدنی را ذخیره می‌کند.
متابولیسم کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها: کبد در متابولیسم کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها نقش دارد.
نارسایی کبد می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در گربه‌های بین 10 تا 15 سال دیده می‌شود.
علل نارسایی کبد در گربه ها
علل متعددی می‌توانند باعث نارسایی کبد در گربه‌ها شوند، از جمله:
بیماری کبدی: بیماری‌های کبدی مانند هپاتیت، سیروز و سرطان کبد می‌توانند منجر به نارسایی کبد شوند.
عفونت‌ها: برخی از عفونت‌ها مانند عفونت‌های باکتریایی و ویروسی می‌توانند به کبد آسیب برسانند.
داروها: برخی از داروها می‌توانند به کبد آسیب برسانند.
سموم: سموم مانند سم موش و استامینوفن می‌توانند به کبد آسیب برسانند.
بیماری‌های دیگر: برخی از بیماری‌ها مانند دیابت و بیماری التهابی روده (IBD) می‌توانند به کبد آسیب برسانند.
علائم نارسایی کبد در گربه ها
علائم نارسایی کبد می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و شامل موارد زیر می‌شود:
بی‌اشتهایی: گربه ممکن است علاقه خود را به غذا از دست بدهد.
کاهش وزن: به دلیل سوء جذب مواد مغذی
استفراغ: ممکن است مکرر یا گاه به گاه باشد.
اسهال: ممکن است آبکی، خونی یا مخاطی باشد.
زردی: زرد شدن پوست و لثه‌ها
بی‌حوصلگی: گربه ممکن است کم‌انرژی و بی‌حال به نظر برسد.
درد شکم: گربه ممکن است هنگام لمس شکم خود درد داشته باشد.
تجمع مایعات: مایعات ممکن است در شکم یا قفسه سینه جمع شود.
خونریزی: ممکن است از بینی، لثه‌ها یا رکتوم خونریزی رخ دهد.
تشخیص نارسایی کبد در گربه ها
تشخیص نارسایی کبد بر اساس علائم، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تشخیصی مانند آزمایش خون، آزمایش ادرار و تصویربرداری شکمی مانند اشعه ایکس یا سونوگرافی انجام می‌شود.
درمان نارسایی کبد در گربه ها
درمان نارسایی کبد به طور کلی شامل موارد زیر می‌شود:
درمان علت زمینه‌ای: درمان علت زمینه‌ای مانند بیماری کبدی یا عفونت
حمایت تغذیه‌ای: ممکن است نیاز به تغذیه با لوله یا سرم باشد.
داروها: داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و دیورتیک‌ها ممکن است برای درمان نارسایی کبد تجویز شوند.
پیشگیری نارسایی کبد در گربه ها
مراقبت‌های بهداشتی: گربه خود را به طور منظم برای چک آپ نزد دامپزشک ببرید.
واکسیناسیون: گربه خود را در برابر بیماری‌های عفونی مانند هاری و کلامیدیا واکسینه کنید.
کنترل وزن: گربه خود را در وزن ایده‌آل نگه دارید.
تغذیه مناسب: به گربه خود غذای باکیفیت و متناسب با نیازهای او بدهید.
مصرف داروها با احتیاط: قبل از دادن هر گونه دارویی به گربه خود با دامپزشک مشورت کنید.
