در این مقاله به بررسی این موضوع مهم پرداخته‌ایم که آیا دست زدن به گربه های خیابانی خطرناک است یا خیر. برخی افراد ممکن است باور داشته باشند که ارتباط با گربه‌های خیابانی ممکن است با خطراتی همراه باشد، اما آیا این باور صحیح است؟ در ادامه به این سوال پاسخ خواهیم داد.
دست زدن به گربه های خیابانی و خطرات احتمالی:
همه ما گربه‌ها را به عنوان یکی از تمیزترین حیوانات می‌شناسیم. با این حال گربه‌هایی که در خیابان زندگی می‌کنند در معرض آلودگی‌های مختلفی قرار دارند؛ زندگی در باغچه‌ها، زیر ماشین‌ها و کنار سطل‌های آشغال، نبود آب پاکیزه و منابع غذایی کافی و وجود حیوانات دیگر باعث می‌شود که محیط تمیزی در انتظار گربه‌های خیابانی نباشد از جمله مواردی که برخی افراد نگرانی دارند، انتقال بیماری‌های مختلف از گربه‌های خیابانی به انسان است. این نگرانی ممکن است درست باشد، اما با احتیاط و توجه به موارد بهداشتی، این خطر قابل کاهش است. همچنین، برخورد با گربه‌های خیابانی ممکن است به دلیل ترس و استرس زایی آنها، خطراتی را ایجاد کند. اما با آشنایی و رویارویی صحیح، این خطرات نیز قابل مدیریت است.
راهکارهای ایمن برای ارتباط و دست زدن به گربه های خیابانی
برای ارتباط ایمن با گربه‌های خیابانی، می‌توانید به موارد زیر توجه کنید:
- احترام به فضای شخصی: هنگامی که با گربه‌های خیابانی روبرو می‌شوید، احترام به فضای شخصی آنها را رعایت کنید و از ایجاد هرگونه ترس برای آنها خودداری کنید.
- استفاده از لوازم بهداشتی: پس از برخورد با گربه‌های خیابانی، حتماً دست‌های خود را با آب و صابون بشویید و از ابزارهای بهداشتی مناسب مانند ضدعفونی کننده استفاده کنید.
- اطمینان از وضعیت بهداشتی گربه: پیش از برخورد با گربه‌های خیابانی، اطمینان حاصل کنید که آنها به نظافت شخصی خود توجه کرده‌اند و نشانه‌هایی از بیماری یا آلودگی دارای ندارند.
بیماری‌های انتقالی از گربه به انسان
گربه‌ها حیواناتی محبوب و مهربان هستند که در بسیاری از خانواده‌ها به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌شوند. اما این حیوانات علاوه بر فریبندگی و مهربانی خود، می‌توانند حامل برخی از بیماری‌هایی باشند که به انسان نیز منتقل می‌شوند. گربه های خانگی چون واکسینه می شوند احتمال ابتلای آن ها به بیماری بسیار کمتر از گربه های خیابانی است. گربه های خیابانی به خاطر ماهیت محل مانند زندگی زیر ماشین ها، در خاک و سطل های زباله احتمال ابتلای بیشتری دارند. بنابراین به شدت توصیه می شود که در صورتی که در خانه حیوان خانگی دارید از دست زدن به گربه های خیابانی بپرهیزید و یا اینکار را با دستکش انجام دهید و بعد از آن دست خود را با صابون تمیز بشویید
:توکسوپلاسموز
توکسوپلاسموز یک بیماری عفونی است که توسط انگل تک یاخته ای توکسوپلاسما گوندی ایجاد می شود. این بیماری می تواند هم انسان و هم مهره داران را تحت تاثیر قرار دهد. گربه ها به عنوان میزبان نهایی این انگل شناخته می شوند، به این معنی که چرخه انگل در بدن آنها تکمیل می شود.
علائم:
در اکثر گربه ها، توکسوپلاسموز بدون علامت است.
در برخی موارد، علائم خفیفی مانند تب، بی حالی، اسهال و یا از دست دادن اشتها ممکن است مشاهده شود.
در بچه گربه ها و گربه های با سیستم ایمنی ضعیف، ممکن است علائم شدیدتر مانند پنومونی، التهاب چشم و یا مشکلات عصبی بروز کند.
راه های انتقال:
گربه ها معمولا از طریق خوردن گوشت خام یا نیم پز آلوده به انگل توکسوپلاسما گوندی، به این بیماری مبتلا می شوند.
همچنین، گربه ها می توانند از طریق خوردن مدفوع آلوده سایر گربه ها به انگل آلوده شوند.
در موارد نادر، انتقال انگل از طریق جفت به جنین در رحم مادر نیز ممکن است رخ دهد.
خطرات برای انسان:
توکسوپلاسموز می تواند برای زنان باردار خطرناک باشد. اگر یک زن باردار برای اولین بار به این انگل مبتلا شود، می تواند به جنین متولد نشده منتقل شود و در موارد نادر عوارضی مانند سقط جنین، مرده زایی و یا نقص های مادرزادی ایجاد کند.
افراد با سیستم ایمنی ضعیف نیز در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید توکسوپلاسموز هستند.
پیشگیری:
برای پیشگیری از ابتلا گربه ها به توکسوپلاسموز، از دادن گوشت خام یا نیم پز به آنها خودداری کنید.
همچنین، برای جلوگیری از تماس گربه ها با مدفوع آلوده، جعبه خاک آنها را به طور مرتب تمیز کنید.
زنان باردار باید از تماس با مدفوع گربه ها خودداری کنند و قبل از بارداری آزمایش توکسوپلاسموز انجام دهند.
درمان:
در اکثر موارد، توکسوپلاسموز در گربه ها به طور خود به خود درمان می شود.
در موارد شدید، درمان با آنتی بیوتیک ها ممکن است تجویز شود.
بیماری کرم قلابدار در گربه
عامل بیماری: بیماری کرم قلابدار در گربه توسط نوعی کرم روده ای به نام Ancylostoma tubaeforme ایجاد می شود. این کرم ها به طور معمول در روده کوچک گربه زندگی می کنند و از خون آن تغذیه می کنند.
علائم:
- اسهال خونی
- کم خونی
- کاهش وزن
- بی حالی
- استفراغ
- کم اشتهایی
- ریزش مو
- زخم دهان
راه های انتقال:
- گربه ها می توانند از طریق بلعیدن تخم کرم یا لارو کرم آلوده به بیماری مبتلا شوند.
- تخم کرم ها در مدفوع گربه آلوده دفع می شوند و می توانند برای ماه ها در محیط زنده بمانند.
- لارو کرم ها می توانند از طریق پوست گربه نفوذ کنند.
تشخیص:
تشخیص بیماری کرم قلابدار با آزمایش مدفوع گربه انجام می شود.
درمان:
درمان بیماری کرم قلابدار با استفاده از داروهای ضد کرم انجام می شود.
پیشگیری:
- جمع آوری و دفع صحیح مدفوع گربه
- جلوگیری از تماس گربه با خاک آلوده
- استفاده منظم از داروهای ضد کرم
نکات مهم:
- بیماری کرم قلابدار می تواند برای گربه ها کشنده باشد.
- درمان سریع و صحیح بیماری برای جلوگیری از عوارض جدی ضروری است.
- انسان نیز می تواند به بیماری کرم قلابدار مبتلا شود.
- برای جلوگیری از ابتلا به بیماری، باید بهداشت را رعایت کرد و از تماس با مدفوع گربه آلوده خودداری کرد.
بیماری خراش گربه
بیماری خراش گربه یک بیماری عفونی است که توسط باکتری به نام “بارتونلا” ایجاد می‌شود. این باکتری از طریق خراش یا نیش گربه به انسان منتقل می‌شود. علائم این بیماری ممکن است شامل التهاب محل خراش، تورم، درد، و در برخی موارد علائم سیستمیک مانند تب و لرز باشد. در صورت ابتلا به این بیماری، درمان به‌موقع با آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند موثر باشد، اما در موارد شدیدتر ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک و دریافت درمان متخصص باشد.
علائم:
محل خراش یا نیش: ممکن است قرمز، متورم، دردناک و گرم شود.
غدد لنفاوی: غدد لنفاوی نزدیک محل خراش یا نیش ممکن است متورم و دردناک شوند.
علائم سیستمیک: در برخی موارد، ممکن است علائم سیستمیک مانند تب، لرز، سردرد، خستگی و درد عضلانی نیز بروز کند.
تشخیص:
تشخیص بیماری خراش گربه بر اساس علائم، سابقه تماس با گربه و آزمایش خون انجام می‌شود.
درمان:
در اکثر موارد، بیماری خراش گربه بدون درمان خود به خود بهبود می‌یابد. اما در موارد شدیدتر، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز شود.
پیشگیری:
از خراشیده شدن یا گاز گرفته شدن توسط گربه خودداری کنید.
بعد از تماس با گربه، دست‌های خود را به طور کامل بشویید.
نتیجه‌گیری: اگرچه دست زدن به گربه‌های خیابانی در برخی موارد ممکن است با خطراتی همراه باشد، اما با رعایت احتیاطات بهداشتی و استفاده از راهکارهای ایمن، می‌توان به طور ایمن و مسئولانه با آنها ارتباط برقرار کرد و از لحاظ بهداشتی مشکلی نداشت. بنابراین، دست زدن به گربه‌های خیابانی خطرناک نیست، اما نیازمند رعایت احتیاطات مناسب است.
بیماری هاری در گربه ها
هاری یک بیماری ویروسی کشنده است که سیستم عصبی مرکزی را در انسان و حیوانات تحت تاثیر قرار می‌دهد. گربه ها می‌توانند از طریق تماس با حیوان آلوده به ویروس هاری، مانند سگ، خفاش یا گربه وحشی، به این بیماری مبتلا شوند.
علائم:
تغییر در رفتار: گربه ممکن است بیش از حد تحریک پذیر، پرخاشگر یا بی حال شود.
مشکلات بلع: گربه ممکن است در بلع غذا یا آب مشکل داشته باشد.
فلج: گربه ممکن است فلج جزئی یا کامل را تجربه کند.
تشنج: گربه ممکن است دچار تشنج شود.
آب دهان: گربه ممکن است بیش از حد معمول آب دهان داشته باشد.
راه های انتقال:
تماس با بزاق حیوان آلوده: ویروس هاری از طریق بزاق حیوان آلوده منتقل می‌شود. این ویروس می‌تواند از طریق خراش، نیش یا تماس با غشاهای مخاطی مانند چشم، بینی و دهان منتقل شود.
تماس با جسد حیوان آلوده: ویروس هاری تا چند ساعت پس از مرگ حیوان در جسد آن زنده می‌ماند.
تشخیص:
تشخیص هاری در گربه ها دشوار است و معمولاً پس از مرگ حیوان انجام می‌شود.
درمان:
هیچ درمانی برای هاری وجود ندارد. اگر گربه شما علائم هاری را نشان می‌دهد، باید فوراً آن را به دامپزشک ببرید.
پیشگیری:
واکسیناسیون: بهترین راه برای پیشگیری از هاری در گربه ها، واکسیناسیون آنها است.
جلوگیری از تماس با حیوانات وحشی: از تماس گربه خود با حیوانات وحشی مانند سگ، خفاش یا گربه وحشی جلوگیری کنید.
